Κοκκινάκης, Κωνσταντίνος

(Χίος 1781 – Αίγινα 1831). Λόγιος και εκδότης. Ακολούθησε τον έμπορο αδελφό του στην Κωνσταντινούπολη και στο Βουκουρέστι, όπου βρήκε την ευκαιρία να συμπληρώσει τις στοιχειώδεις σπουδές που είχε ακολουθήσει στην πατρίδα του. Περίπου το 1800 εγκαταστάθηκε μόνιμα στη Βιέννη ως υπάλληλος εμπορικού γραφείου. Έδειξε ζωηρό ενδιαφέρον για τα γράμματα και τη λογοτεχνία και επιδόθηκε ιδιαίτερα στη μετάφραση θεατρικών έργων. Το 1806 δημοσίευσε, μεταξύ πολλών άλλων, μια έμμετρη ελληνική μετάφραση του Ταρτούφου του Μολιέρου, η οποία γνώρισε τέσσερις ανατυπώσεις μέχρι το 1821. Το 1816 ανέλαβε μαζί με τον Θεόκλητο Φαρμακίδη την επανέκδοση του Λογίου Ερμή, που αποτέλεσε το σπουδαιότερο ελληνικό περιοδικό της περιόδου. Φίλος και θαυμαστής του Κοραή, δημοσίευσε στο περιοδικό πολλά άρθρα για να υπερασπιστεί τις γλωσσικές αρχές και να ενισχύσει γενικά το διαφωτιστικό έργο του. Η έκδοση του περιοδικού διακόπηκε αμέσως μετά την έκρηξη της Ελληνικής Επανάστασης, όταν ο Κ. αρνήθηκε να δημοσιεύσει τον αφορισμό των επαναστατών από τον πατριάρχη Γρηγόριο E’, σύμφωνα με αίτημα των αυστριακών αρχών. Συνελήφθη από την αυστριακή αστυνομία, αφού πρώτα υποχρεώθηκε να δημοσιεύσει τον επίμαχο αφορισμό σε έκτακτη έκδοση. Επειδή δεν υπήρξε πειθήνιος απέναντι στους δεσμώτες του, παρέμεινε στις αυστριακές φυλακές έως την άνοιξη του 1825. Μετά την αποφυλάκισή του ταξίδεψε αμέσως στην επαναστατημένη Ελλάδα για να προσφέρει τις υπηρεσίες του στον Αγώνα. Εκτός των άλλων, συνέταξε ή μετέφρασε διάφορα σχολικά εγχειρίδια και συνέθεσε πατριωτικούς θούριους που απέκτησαν μεγάλη δημοτικότητα, ανάμεσα στους οποίους και το γνωστό Ω λυγερόν και κοπτερόν σπαθί μου.